ST Endüstri Radyo’da Esra Aydınoğlu’nun hazırlayıp sunduğu “2053’e Ne Kaldı?” programının konukları DDRLP Mimarlık ve Tasarım Ortakları Berna Ocak Dündaralp ve Boğaçhan Dündaralp oldu. İkili, mimarlığın bugünkü sınırlarını ve gelecekteki potansiyelini ele aldı.
FOTO: (SOLDAN SAĞA) DDRLP Mimarlık ve Tasarım Ortakları Boğaçhan Dündaralp ve Berna Ocak Dündaralp
2053 Net Sıfır Emisyon hedefi doğrultusunda mimarlığın rolünü sorgulayan programda, Berna ve Boğaçhan Dündaralp doğaya “misafir” olma fikrinin altını çizdi. Boğaçhan Dündaralp, “Mimarlık; yerle, doğayla, insanla kurduğu ilişkide ne kadar az müdahale edebildiğiyle anlam kazanıyor. Birlikte yaşam kültürünü yeniden düşünmeliyiz,” dedi.
Sökülüp Takılabilir Yapılar: Daha Az Atık, Daha Çok Adaptasyon
DDRLP'nin dikkat çeken üretimlerinden biri olan sökülüp takılabilir yapılar da programda gündeme geldi. Satış ofisi olarak tasarlanan bu modüler sistemlerin az atıkla dönüşebilen, yeniden kurulabilen çözümler sunduğunu belirten Dündaralp, bu yaklaşımın sadece teknik değil, aynı zamanda sosyal bir duyarlılığı da içerdiğini vurguladı.
Öğrenmenin Mekânı: Keşif Alanı Olarak Okul
Berna Ocak Dündaralp, çocuk merkezli yapı tasarımlarını anlatırken “Okul, sadece dersliklerden ibaret değil. Bahçesi, koridoru, sosyal alanlarıyla çocukların merakını tetikleyen bir keşif alanı olmalı,” diyerek, alternatif eğitim modellerine uygun mekânlar tasarlamanın önemine değindi. “Başka Bir Okul Mümkün” girişiminden beslenen bu yaklaşım, mimarlığın sadece fiziksel değil, pedagojik bir araç da olabileceğini ortaya koydu.
NP12 Projesi: 20 Yıl Sonra Bile Aynı Sadelikte
Programda, Boğaçhan Dündaralp’in 20 yıl önce tasarladığı ve hâlâ kullanıcılarının %80’inin aynı sadakatle yaşadığı NP12 konut projesi de konuşuldu. Projeyi “ikinci mezuniyetim” olarak tanımlayan Dündaralp, tasarımdaki esnekliği ve sürdürülebilirliği bugün dahi yerinde görmekten duyduğu mutluluğu dile getirdi.
Kuzguncuk Deneyimi: Doğal Hafıza ve Topluluk Hafızası
DDRLP kurucuları, uzun yıllardır yaşayıp ürettikleri Kuzguncuk'un geçirdiği dönüşümü de değerlendirdi. “Mahalle ölçeği değişti ama Kuzguncuk Bostanı gibi hafıza mekânları dayanışma ve örgütlenme kültürüyle korunuyor,” diyen ikili, fiziksel korumadan öte bir topluluk değerine işaret etti.
