Tasarımlanmakta olan ürünlerin en iyi hale getirilmeleri için analiz edilmeleri zorunludur. Bu konuda en çok sonlu eleman analizi (finite element analysis) ile hesaplamalı akışkanla dinamiği (computational fluid dynamics) yöntemleri kullanılır. Sonlu eleman analizi mekanik, elektriksel, termal, biyolojik yapıları incelemede kullanılabilir. Yöntem sistem denklemlerini sadeleştirmeyle başlar. Malzeme özelliklerini dikkate alan bir ağ oluşturarak devam eder. Sonra bu ağı ifade eden doğrusal denklemleri çözer. Köprü, uçak, fren mekanizması gibi sonlu elemanlar analizi yapılmadan tamamlanamaz.
esaplamalı akışkanlar dinamiği de akışkan davranışlarını sayısal simülasyonla öngörmeyi sağlar. Burada da ana yaklaşım ve mantık aynıdır; matematiksel çözümü olmayan denklemleri yakınsayarak çözmek. Herhangi bir akışkanın içinden geçtiği tüm sistemler örneğin musluklar, boru hatları ve herhangi bir akışkanın içinden geçen tüm sistemler, örneğin gemi, uçak, bu yöntemle optimize edilir.
Örneklerden anlaşılacağı üzere pek çok ürün iki analize de gerek duyar. Örneğin bir valf tasarımı hem form hem akışkan yönünden incelenir. Ancak form hem mukavemeti hem de akışkan hareketini etkilediğinden iki analiz türü eşzamanlı yapılırsa zaman ve çaba kazancı doğar. Bunun en iyi yolu iki yöntemi bir sanal gerçeklik programında birleştirmektir. Bu sayede ürünün fiili prototipi oluşur, optimizasyonu da kolayca gerçekleşir. Sanal gerçeklik gerçek gerçeklikten üstündür.
