Gelişmiş ülkelerin imalat endüstrileri dönüşüm geçirmekte. Fabrikaların müşterilerine sunduklarını değeri arttırmak ve maliyetlerini düşürmek için izledikleri eski yollar terk ediliyor. Dönüşüm ekipmanların etkileşimli çalışması, veri şeffaflığı, karar destek sistemleri ve merkezkaç karar verme konularında gerçekleşiyor. İlk konu İngilizce’de interoperability denilen, makina, cihaz ve ekipmanların birbirleri ile haberleşerek çalışmaları. Bu yaklaşımın ana faydaları ekipmanların yük dengelerini optimize etmek ve beklemeleri azaltmak. İkinci konu olan veri şeffaflığı süreçlerin görünürlüğünü sağlıyor, öngörülere ve erken müdahalelere fırsat veriyor. Üçüncü sıradaki karar destek sistemleri bir yandan karar kalitesini arttırırken diğer yandan da personel eğitimlerine duyulan gereksinimi kısaltıyor. Son konu merkezkaç karar verme zaman kayıplarını en aza indiriyor.
Bu dönüşüm “operasyonel mükemmellik” elde etmek amacıyla yapılıyor. Operasyonel mükemmelliğin ilk alt başlığı verimlilik. Verimlilik alışılagelmişin dışında “çıktı/girdi” şeklinde değil, “referans girdi/fiili girdi” formülüyle tanımlanıyor. Bu tanımlama israfı net olarak ölçümleyebiliyor.
İkinci başlık etkinlik. Etkinlik “referans çıktı/fiili çıktı” formülü ile bulunuyor, arzulanan sonuca, başarıya ne kadar yaklaşıldığını gösteriyor.
Verimlilik ve etkinlik düşünüldüğü gibi üretim süreçlerini iyileştirme amaçlı kullanılıyor. Ancak operasyonel mükemmellik bakım ve daha çarpıcısı yönetim süreçlerini de kapsıyor; firmaların sadece başarısını değil, başarısını ne kadar ekonomik başardığıyla da ilgileniyor. Biz buna Endüstri 4.0 diyoruz!
