Şirketler maliyetleri düşürmek için yalnızca imalata değil, tedarik zincirinin önemli alanlarına dikkatle eğilmek zorundalar. Bu alanların ilki ürün tasarımı... Hangi malzemelerin kullanılacağı, malzemelerin hangi makina ve montaj işlemlerinden geçeceği, testlerin nasıl olacağı, taşımaların yöntemleri, bakım faaliyetlerinin ne kadar sık ve kaç kişiyle yapılacağı ve final maliyet tutarı tasarım aşamasında belirlendiğinden analizleri tasarımdan başlatmak zorunluluk. Gereksiz maliyetlerden tam olarak kurtulmak ancak pınarın başı olan tasarım fazında değer analizleri yaparak gerçekleşebilir.
Tasarruf fırsatlarını araştırmak için diğer bir uygun alan ham madde israfları. Eğer imalat operasyonundan çıkan fireler yeniden kullanıma veya geri dönüşüme alınamıyor ise o operasyonun yeniden tasarımı denenmelidir. Fireleri minimize etme arayışlarının tasarım aşamasında sorgulanması gerektiğini bir kez daha vurgulayalım... Pek çok üründe maliyetin en büyük bileşeni olan malzeme giderlerinin düşürülmesi için fireleri sorgulamak beklenmedik getirileri ortaya çıkartmaktadır.
Üzerine gitmekte yarar bulunan üçüncü alan envanterler. Firmalar kısmen ürün stoklarını bilseler de ham madde stoklarının ne kadar olduğundan pek emin değiller. Hele süreç içi stoklar konusunda bilinmezlik çok daha fazla! Çoğu fabrikada bırakın miktarları, SKU adedi dahi söylenemiyor. Oysa süreç içi stoklara bağlanan paranın ciddi bir finansman maliyeti bulunuyor. Üstelik modeller değiştiğinde de önemli bir kısmı da işe yaramaz hale geliyor.
Bu çalışmaları yapmayanların durumlarından şikayet etmeye hiç hakları yok!
