Montaj hatlarını otomatize etmenin çok seçeneği vardır. Hücre oluşturabilirsiniz, döner ve doğrusal indeksleme ekipmanları ile senkron, konveyörlerle asenkson sistemler kurabilirsiniz ve tabii robotlar kullanabilirsiniz. Müşteri karanlık fabrika istiyorsa başka, işgören çalıştırmak istiyorsa başka tasarım yapılır. Genel olarak nasıl bir seçim yapacağınız ürünün yapısına, adedine, döngü zamanına, atölye alanına, bütçeye ve kalite hedefine bağlıdır.
• • •
Günümüz montaj hatları bir üründen çok ürün ailesi birleştirir. Varyant sayısı arttıkça proses tasarımı daha yoğun zihinsel çaba gerektirir. Ancak temelde iki seçenek vardır. Seçeneklerin ilki istasyon sayısını arttırmaktır. Ek istasyonlar varyantlara özel operasyonları gerçekleştirir. Özel operasyona gerek duymayan ürün o istasyonu by pass eder. Bu rijit yaklaşımdır ama sadedir. İstasyonlarda hep aynı operasyonlar gerçekleştiğinden kalite yüksek, montaj ekonomiktir. Dezavantaj hattın uzamasıdır. Bu hem yer gereksinimini arttırır, hem döngü süresini uzatır. İstasyonlar arası taşıma arttığından yalın üretimin israfsızlık ilkesi çiğnenir.
• • •
Diğer seçenek değişik işler yapabilecek istasyonlar tasarımlamaktır. Kırılabilir olmayan parçaların montajı robotlu olabilir. Bazı operasyonlar, vidalama gibi, kolayca çözümlenir. Karmaşık olanlar da mühendislik gerektirir. Parça montaja uygun tarzda robota sunulmalıdır. Robotlu montaj rijit yaklaşımın dezavantajlarını içermez. Üstelik daha fazla veri toplanarak üzerinde analiz yapılabilir. Ancak bu seçeneğin asıl avantajı eskiden robotlu montaj prosesini müşteri geliştirmek zorundayken bugün buna gerek kalmamış olmasıdır. Entegratörler doğru hizmeti, test garantili sunmaktadırlar. Ancak henüz farklarına varılmamıştır.
