Dijitalleşme proses endüstrisinin kaderini değiştiriyor. Başta çimento, seramik, kimya, mineral, yiyecek-içecek, su, petro-kimya olmak üzere pek çok sektörü kapsayan proses endüstrisi ciddi bir dijital dönüşüm döneminde. Bu öylesine büyük çaplı bir konu ki, yalnızca fabrikalar değil, tüm değer zinciri bundan etkilenecek. Sektör analistleri dijitalleşmenin tek aşamalı bir eylem değil, birkaç yıla yayılacak projeler zinciri olacağını, dolayısıyla yatırımlarda geç kalmamak gerektiğini vurguluyorlar.
* * *
Proses endüstrisi firmalarının dijitalleşmesi kaynak planlamasından enerji verimliliğine, atık kontrolünden bakım yönetimine kadar değişik yetkinlik gerektiren konuları kapsıyor.
Değer zinciri boyutunda ise dijitalleşme tedarikçilerin ve müşterilerin envanter ve üretim programlarına erişecek sistemler kurmak ile taşıma araçlarının izlenebileceği altyapı ve entegrasyon yatırımlarına odaklanıyor.
Proses fabrikalarının görünür işleri malzeme transformasyonu. Firmaların kar etmesi şimdiye kadar doğru spesifikasyonlarda üretim yapmalarına bağlıydı. Artık gerek operasyon, gerekse bakım maliyetlerini düşürme veri ve istatistiği doğru kullanmalarıyla gerçekleşebiliyor.
* * *
“Model tabanlı kestirimci kontrol” operasyon maliyetlerini düşürmek için en etkin algoritma. Bu algoritma için model oluşturabilmek ciddi miktarda veri toplama ve işleme ile olanaklı.
Bakım maliyetlerini düşürmek için de yine kestirimci yaklaşıma, prognoz yapmaya gereksinim var. Örneğin bir borunun korozyondan delinmesini önlemek istiyorsanız içinden geçen akışkanın tuzunu nötralize edecek antikorozif additifi tam miktarıyla dozajlamalısınız. Miktar doğru olmazsa maliyetler artıyor. Optimum miktar için de ileri veri analizi zorunlu.
Dijitalleşme fabrikaları daha iyi veri işleyerek daha iyi malzeme işleyecek hale getirecek!
